Ég hef ekki frá miklu merkilegu að segja, þó að það sé brjálað að gera. Hér eru samt nokkrar minningar um sweet days in Brazil.
Bátarnir sem ég silgdi á niður Amazonánna
Bondinho. Lítil lest sem gekk í hverfinu mínu. Maður borgaði ekkert fyrir að hanga utaná og við tókum hana oftast til og frá barnum.
Eina nóttina á Amazon sátum ég og Magnolio (trúðurinn) föst á ströndinni. Maðurinn sem að átti að sigla með okkur út í bát lagði sig nefnilega í runna rétt hjá og það var bannað að synda því að það voru einhverjir hættulegir fiskar í ánni. Þá kom þetta skip siglandi
Lítill strákur í sikrusskóla í Rio. Þrjár vinkonur mínar unnu þarna og ég fór til að hjálpa til annað slagið.
Það sést ekki en ofaná þessum báti er kross. Þetta er prestur á fljótandi kirkju sem siglir á milli þorpanna við Amazon.
Brasilískar trommur og reggeatónlistarmenn
Amazonáin við sólsetur
...svo kom tunglið
0 ummæli:
Skrifa ummæli