*geisp*

Ég er eiginlega í fýlu, ætlaði mér á Dikta útgáfutónleika en vegna mikils heimalærdóms og leiklistaræfingar þá gat ég það ekki (grátur grátur). Mér finnst að kennarar eigi að skilja að þegar maður er í menntaskóla þá er maður lúði og vill bara vera í félagsskóla. S.s. allt námsefni mjög létt, kennarinn gerir heimavinnunna og svör eru uppgefin á prófi t.d.

Hver er forseti Íslands?
a) Ólafur Ragnar Grímsson
b) Ólafur Ragnar Grímsson
c) Ólafur Ragnar Grímsson
d) Ólafur Ragnar Grímsson

Nemendurnir sjá svo um að lifa lífinu (á maður ekki að njóta þess að vera ungur?). En það myndi henta manni mjög illa að fara ólærður útí lífið. En ég mæli þrátt fyrir það eindregið með nýju plötu piltana, eigulegur gripur (hver borgar mér núna kredit fyrir auglýsingu?)

Annars vorum ég, Silla Silly og Árni Pæling að tala um peningakassann í Hemma Gunn (annað bloggið í röð þar sem Hemmi gamli kemur fyrir, þetta er eitthvað gruggugt). Muniði ekki eftir kassanum? Fólk tók þátt oftast til þess að styrkja eitthvað gott málefni, fór inn í kassann, peningum var blásið útum allt og þáttakandinn átti að reyna að ná sem flestum peningum. Ýmsum bellibrögðum s.s. stórum buxum og peysum var oft beitt. Allavega.. ef maður pælir í því þá er þetta nokkur undarleg pæling (eins og Árni sagði) en mig langaði samt alltaf að fara í kassann.. var ég nokkuð ein um það?

Ég ætla að halda áfram að læra..
Sí jú leiter

P.S. Ef ég redda svona kassa hver vill þá redda péníng í kassann fyrir mig?
P.P.S. Óska eftir 24-7 nuddara sem er helst hægt að brjóta saman og setja í tösku.
P.P.P.S. Eyþór minn, takk fyrir ísinn þinn (þetta er sko örljóð til þín).