Ekki einungis hefur Halla púki hafið skriftir heldur halda Hákon og Stony Skjenstadfólk uppi miklu upplýsinga bloggi um Norðmenn og verðlagningu þar í landi.

Ég er farin til hans Nökkva míns. Bless

P.S. Nýji blogger er ekki á því að endurbæta bjórskuldarann svo að bið verður á því. Sorrý Kalli minn. Annars var ég að velta því fyrir mér... Varstu ekkert hissa þegar ég var að klöngrast upp á ofninn inni á klósetti á Ölstofunni? Ég varð allavega mjög hissa þegar ég mundi eftir því.

Af Þolinmóði og þynkunni

Ég er búin að sitja fyrir framan tölvuna í klukkutíma til þess að lesa öll bloggin sem ég er missa af og hugsaði að ég gæti bara alveg eins bloggað almenninlega fyrst að ég væri nú að hanga hérna. Svo að í kvöld verður í raun alvöru kaffi, ekkert skyndikaffi.

Þolinmóður hlaut nafnið Nökkvi Páll og ber það bara vel. Hann borsti allavega þegar hann var skírður. Það eyðileggur reyndar fyrir mér að skíra barnið mitt Rökkvi og ég var alveg búin að sætta mig við Þolinmóð.. það fer honum bara svo vel.

Ég hef ekki gengið í skrokk á mörgum kokkum undanfarið en mikið hefur verið gert grín að mér fyrir að verða reið um daginn. Þannig er það nú bara. Í kvöld þjónaði ég alveg bjútíföl Könum. Setningar eins og "Now aren´t ya just a doll sweetheart" gerðu það að verkum að ég gleymdi því að ég hefði verið nær dauða en lífi af þynnku fyrr um daginn og hló mikið í staðinn.

Ó já, ég var sko þunn. Af einhverjum ástæðum var ég þynnri en nokkru sinni fyrr. Ég svaf til 18:15 og fór þá í vinnuna. Upphaf þynnkunar átti sér stað í gærvköldi hjá Halldóru þar sem eitt heljarinnar partý var í gangi. Á Ölstofunni hitti ég Kalla og Karól. Kalli verður á eftir fjarlægður af bjórskuldaranum. Nana stóð sig með prýði sem barþjónn og ég laug að misheppnuðum málara sem á Parketsöluna. Hann hélt því fram að Karól liti út eins og æskuástin sín en ég var dugleg að benda honum á það að hann gæti verið pabbi hennar. Auk þess sagði ég honum að hún héti Jónína Karól og væri kærastan han Róberts.. svo talaði hún líka Karólsku svo að hann gæti ekkert haft samskipti við hana. Ég hitti líka Skjöld og bað hann afsökunar á því að hafa kveikt í stundartöflunni minni inni hjá honum fyrir tæpum mánuði síðan. Hann fyrirgaf mér. Af einhverjum fullum ástæðum endaði ég með hópi kvennskælinga, einn blikkaði undarlega. Við röltum niður Laugaveginn þar sem ég barði fólk í gríð og erg með regnhlífinni minni. Og fyrir utan Prikið myndaðist eitt heljarinnar reunion úr Valhúsaskóla. Þarna voru samankomnir einir 8-12 fyrrverandi Valhýsingar. Eftir það dró ég Kristján með mér bak við bílastæði hjá MR þar sem ég lét hann geyma regnhlífina og ég pissaði. Síðan hitti ég norðmann sem söng fyrir mig og öfugt auk þess sem að ég hitti heilan helling af fólki sem að ég þekkti á mínum æskuárum. Nokkuð merkilegt það. Ég sofnaði s.s. blindfull og leið svo sannarlega fyrir. Og nú vil ég bara fara að lesa Harry Potter. Á morgun ætla ég mér að fara í sund. Ég hef reyndar ætlað að gera það í tæplega 3 vikur svo að ég ætla ekki að hafa of fögur orð um það. Góða nótt kæru lesendur, megi bloggið ævilangt lífga upp lífið.

p.s. bókin er fagurblá með upphleyptum stöfum sem glansa. Ég græt næstum.

Allt blogg næstu vikuna verður í skyndiformi eða e.t.v. ekkert. Ég var nefnilega að fá nýju Harry Potter bókina og býst við því að verða mjög þreytt í skírn Þolinmóðs á morgun og muni sjá skakkt því að ég veit ekki um gleraugun mín en ætla mér að lesa frá mér allt vit. Hér er þá fyrsta skyndibloggið.

Kvöldið, ég hef
sparkað í hurð og er nú hölt
+ hamið aftur af mér að henda desert í hrokafullan kokk
+ stungið hrokafullan yfirþjón í rassinn með gaffli
+ fengið nudd
+ fengið mikið af latte
+ þjónað leiðinlegu fólki
+ þjónað læknum
+ þjónað æðislegum dönum
+ fengið loforð um kærasta, gegn því að hætta að reykja
+ fengið Harry Potter í pósti
Ágætt kvöld, sættist við kokkinn.

mikið að gera stopp hér skal vera skírnarveisla á morgun fyrir Þolinmóð stopp mamma er að dugleg að baka stopp líka að skamma mig fyrir að taka ekki til stopp ég þarf að vinna í kvöld stopp veit einhver um kaffisíðu sem kennir að búa til kaffi rétt stopp t.d. kaffi latté kappútjínó mattjíató stopp mikil rifrildi yfir nýju kaffivélinni og þessu í vinunni stopp
Ykkar einlæg stopp
Ragnheiður stopp

Af ævintýri lífs míns

Varúð! Væmnimælir: HÁR

Hér á mínu ísa kalda landi, þar sem sólin og rokið eru bestu vinir, sit ég í eymd og kveinka mér undan peningaleysi, bakverkjum og kvöldvinnu. Mig dreymir um Egyptarland þar sem ég fór aldrei á fætur fyrr en á hádegi því það var einfaldlega of heitt. Þar voru viftur í trjánum sem kældu mig þar sem ég sat í skugganum af stráskýlunum í litlu paradísinni minni og reykti vatnspípu með eplabragði. Í girðingu rétt hjá trjágöngunum var hvítur hestur og við girðinguna var bananatré og mangótré. Þangað læddist ég oft með Jakobi og stal mér ávöxtum sem voru, ólíkt hér á landi, sjóðheitir frá sólinni. Mig dreymir um markaðinn þar sem ég reifst við kryddsala um of hátt verð á saffroni (rúmlega 150 kr. fyrir hált kíló), keypti bestu þurkkuðu apríkósur á hnattkringlunni og sá arabískan albinóa sem vann við það að selja fólki klaka sem hann skar af risastóru klakastykki. Á marðkaðnum vildu allir selja mér skó fyrir 100 kr. og eltu mig jafnvel í korter til þess að fá mig til þess að kaupa. Á markaðnum fékk ég bónorð að meðaltali tvisvar á klukkutíma. Og á markaðnum hittum við brjálaðan kryddsala sem neitaði Miguel að fara úr búðinni og reyndi að draga hann til baka með þeim afleiðingum að hann var nánast rifinn í tvennt af kryddsalanum og Line sem héldu í sitthvora hendina og reyndu að draga hann í sitthvora áttina. Aldrei hef ég séð jafn mikið af glansandi og litríkum hlutum og aldrei hef ég keypt ís úr frystikistu sem var þegar bráðinn undan hitanum. Ég man eftir sléttuhundunum og salamöndrunum í sturtunni og ég man eftir öllum vinkonum mínum, Moskítóflugum. Á hverju kvöldi dönsuðum við í marga klukkutíma og stundum svo mikið að við fórum ekki að sofa fyrr en sólin kom upp og garðyrkjumaðurinn kom til þess að vökva garðinn. Hann gerði það með því að búa til litla sundlaug í grasinu sem var alltaf horfin tveimur tímum seinna. Bak við húsið var róla en á vissum tíma dags var ekki hægt að nota hana vegna þess að sandurinn var of heitur til þess að labba að rólunni. Eina nótt batt Jakob fyrir augun á okkur og leiddi okkur lengst út í eyðimörkina. Þegar hann leyfði okkur að sjá þá leið mér eins og í barnabók. Í minningunni er þetta allt eins og barnabók.

Ég veit eiginlega ekki hversvegna ég er að blogga, ég er í svo miklu sjokki. Og þið viljið vafalaust fá að vita hvers vegna...
Í nótt, klukkan hálf tvö kom ég heim úr vinnunni. Eithvað þótti mér ljósið í forstofunni undarlegt en opna þó dyrnar engu að síður. Þá sé ég hvar allt stendur í ljósum logum, stofan og eldhúsið. Ég vissi ekki hvað ég átti að gera en hleyp hringinn í kringum húsið og ber á glugga foreldra minna til þess að vekja þau og hringi svo í 112. Slökkvuliðið kemur og lögreglan einnig og eru skýrslur teknar, teppi afhent o.s.frv. Að sjálfsögðu var ekki hægt að sofa í íbúðinni og þurftum við því að leita á náðar systur minnar í nótt. Hér sit ég nú, í hennar tölvu, og hef nýlega fengið þær fregnir að allt sem í stofunni og eldhúsinu eyðilagðist algjörlega og eitthvað af svefnherbergis ganginum einnig. Þess vegna situr fjölskyldan nú uppi nánast allslaus. Nú hafa vinir og vandamenn stofnað reikning þar sem tekið verður við fjárframlögum.

Bankareikningur: 1163-05-490593
Kennitala: 250583-5759

Þar sem að foreldrar mínir hafa mjög sérstakan smekk þá afþökkum við allar gjafir sem ekki eru í formi peninga. Jæja, ég verð að fara niður á lögreglustöð.

This story and all events are fictional. No actors or persons were harmed during the making of this story. This story is only published to try and trick you into donating money to the poor student who owns this site and wants to buy a new camera, study photographing and travel to Asia. Copyright by Ragenhaud Corporation

Af hatri og fleiru

Ég er ekki mjög hatursfull manneskja, nú hlæja sumir og líklega Halli en ég hló þegar hann titlaði sig alvöru karlmenni, jæja nóg um það (ég elska þig nú samt Pjölli minn). Já það er fátt sem ég hata í alvöru. Ég nota oft harðari orð en mér ber í raun að nota til þess að lýsa ástandinu. Sumt finnst mér óttalega asnalegt og segist þá hata það og sumt fer óttalega í taugarnar á mér og ég segist þá sömuleiðis hata það. En það er eitt sem að ég veit að ég hata, fer í taugarnar á mér og er óttalega asnalegt. Hefst nú frásögnin.
Um daginn var ég á leið minni að hitta Önnu Pálu, stórvinkonu mína með meiru. Ég lagði bílnum mínum hjá Bæjarins Bestu og steig út í indælt sumarkvöldið. Þrír drengir höfðu líka lagt á bílastæðinu, þeir voru allir ónefndir Verslingar (afsakið fordómana) en ég kippti mér ekkert upp við það og læsti bílnum. Þegar ég gekk af stað í átt að Austurstræti voru drengirnir þrír á undan mér. Og þá sá ég það. Einn þeirra, sem var í miðjunni, var í röndóttri skyrtu og gallabuxum. Nei, hann var ekki í neinum venjulegum gallabuxum heldur var hann í pissurassabuxum! Helvítis andskotans djöfulsins! Í huganum dró ég upp penna sem á stóð "Demni colour. Hides any fucking stupid fashion mistakes", hljóp að drengnum og felldi hann niður í jörðina svo að pissurassinn snéri upp og tússaði yfir svo að gallabuxurnar virtust vera eðlilegar. Það var eins og drengurinn vaknaði út transi, hann vissi hvorki stað né stund en þegar vinir hans útskýrðu fyrir honum hvað gerst hafði þá þakkaði hann mér kærlega fyrir björgunina. Þegar ég hitti svo loksins Önnu Pálu þá var ég fokill og bunaði út úr mér hinum og þessum ástæðum fyrir því að þetta væri asnalegt.

1. Þetta er ljótt.
2. Ef að buxurnar myndi eyðast þá myndu þær ekki eyðast bara þarna á rassinum og ekki svona mikið
3. Þetta er ljótt
4. Buxurnar virðast fara upp í rassaskoru
5. Þetta er ljótt
6. Rassinn verður afmyndaður og asnalegur
7. Þetta er ljótt

Jæja og þá er reiðiræðan búin í dag. En það er annað að frétta að ég komst inn í Ljósmyndaskóla Sissu og er afskaplega hamingjusöm yfir því. Nú er bara spurningin hvernig ég á að fá pening.

Fjarvera sökum vinnu

Ég hef útnefnt sjálfa mig aumingjabloggara enda ekki bloggað í 4 daga. En ég hef haft mínar ástæður, ég hef unnið alla daga síðustu viku að fráskildum einum og munu næstu vikur ekki innihalda frí (húrra fyrir miklum péning), Þolinmóður er búin að koma í heimsókn, með og án foreldra, Karól var að fá kettlinga, Boga og Gígju (ég kann ekki að skrifa nafnið hennar) og ég hef verið dauðþreytt þegar ég hef komið heim, stundum eftir einn bjór eða svo.

Á föstudaginn var Lionsklúbburin Njörður 109-b í konukvöldsmat hjá mér. Ég er örugglega að brjóta einhver lög, þ.e. má ekki vera svona nákvæm á gestina, en það ætla ég nú að gera samt. Ég hef ekki þjónað Íslendingum í langan tíma og var hreinlega búin að gleyma hversu leiðinlegir þeir geta verið. Og þetta annars ágæta föstudagskvöld, þjónaði ég dónalegasta manni sem ég hef nokkur tíman þjónað. Ég ætla ekki að fara í smáatriðin, en svo dónalegur var maðurinn að ég þurfti að fara út til þess að jafna mig og halda aftur af mér svo að ég myndi ekki hella rauðvíni eða vatnaskönnu eða sósu eða kaffi eða einhverju yfir hann. Allt kvöldið var ég að plotta upp hinar og þessar leiðir sem að ég ætlaði að nota til þess að hefna mín. Plebbaíslendingar virðast ekki skilja enn að

a. þrælahald hefur verið afnumið á Íslandi og staða þjóns er ekki lengur sú sama og breska brytanns hér á árum áður
b. á fáum, e.t.v. engum veitingahúsum í Reykjavík vinna hundar, flaut og smell virkar ekki

Þrátt fyrir að svo illa hafi gengið hjá mér á föstudaginn þar sem ég afhenti kúkamanninum rauðvínsflösku með orðunum "Ég afsaka innilega fávisku mína" þó að fáviskan væri hans og væri viss um að nú yrði ég rekinn, var ég samt útnefnd hetja kvöldsins í gær fyrir hin ýmsu störf mín á sviði reddinga (a.k.a. plögg).

Nú ætla ég að fara í Kolaportið, fimm tímum seinna en ég lofaði konunni (hey, hún var ekki að vinna langt fram á nótt í gær, auk þess hefur Ragnheiðarbelti stundum fáránlega brenglaða tímaskekkju) og kaupa mér afar fallegan jakka.

Bless, kex, ekkert rex

Um tíma og rúm

Eftir viðamiklar rannsóknir hef ég komist að þeirri niðurstöðu að þó að ég búi á Íslandi, þá búi ég í raun ekki á Íslandi. Já kæru lesendur, þetta getur líklega verið flókið, en svo er eigi. Lofið mér að útskýra mál mitt.
Það fasta land sem ég hef undir fótum heitir Ísland og ég er jú, eins og flestir sem einnig hafa þetta land undir fótum, stoltur og þjóðernissinnaður Íslendingur. Það sannast t.d. með því að mér finnst Thule auglýsingarnar gífurlega fyndnar og er undir niðri sammála því sem þjóðrembu Íslendingarnir eru að segja í auglýsingunum. Ég hef m.a.s. gengið svo langt, ásamt nokkrum öðrum Íslendingum, að reyna að útskýra fyrir saklausum útlendingi hvers vegna auglýsingin sé fyndin. Ég var reyndar búin að innbyrða talsvert magn af gullleitum vökva. En áfram af rannsókninni. Ég hef s.s. komist að þeirri niðurstöðu að jafnvel þó að ég snerti sama land og aðrir Íslendingar þá bý ég ekki í sama tímabeltu og aðrir Íslendingar. Minn eigin tími er ekki stöðugur en er alltaf 5 til 10 min. á eftir hinum íslenska tíma. Svo virðist sem þessi tímakekkja hafi ekki áhrif á annað í kringum mig. Ég get t.d. átt samtal við manneskju í öðru tímabelti en allt virðist skila sér á réttum tíma. Ég er þess vegna ekki óstundvís, ég hrærist bara í öðru tímabelti en annað fólk í kringum mig og hefur þetta tímabelti verið nefnt Ragnheiðarbelti. Húrra fyrir því!

Hjartaklamydía

Á föstudaginn fór ég í mitt fyrsta eldrikórspartý. Það var þó nokkuð frábrugðið öllum hinum kórpartýum sem ég hef farið í, enda verður maður víst dannaðari með aldrinum. Ég, Karól og Skúli (og svo seinna Bragi) fórum í teiknileik þar sem Skúli vildi endilega teikna orka og alls kyns illar verur, eitthvað í anda Warhammer nörda, en ég og Karól gerðum okkar besta til að teikna blóm, hjörtu og eyrnalokka á skrímslin.
Seinna um kvöldið fórum við svo á Ölstofuna, þar var mikið um drukkna karlmenn sem vildu ólmir kynnast ungum konum. Karól á tvímælalaust setningu kvöldsins og verður lífið lengu séð út frá þessari setningu "Við erum öll með klamydíu í hjartanu" Eftir nánari samræður um sjúkdómin höfum við, ásamt Kalla og Hjalta komist að réttri sjúkdómsgreiningu.
Allir eru með klamydíu í hjartanu Hjartaklamydía orsakar það að enginn er í raun og veru fær um að elska. Sjúkdómurinn smitast með samræðum við annað fólk. Ef að svo ólíklega vill til að þú ert ekki með klamydíu og ert ávörpuð/ávarpaður af smitbera þá ert þú smituð/smitaður. Sumir eru jafnvel með enn verri sjúkdóma, t.d. herpes og kynfæravörtur. Eina sem slævir sjúkdóminn er áfengi. Undir áhrifum áfengis telja margir að þeir séu í raun orðnir færir um að elska, en látið eigi blekkjast, þið eruð enn með klamydíu. Þó þarf ekki að örvænta því að það er hægt að finna einhvern sem maður getur elskað. Þetta virkar nokkrun vegin eins og rafmagn, plús og mínus. Þannig að örfáir einstaklingar eru færir um að elska þig og þú um að elska þá.
Nú er bara spurninging, þarf að skrifa þetta á heilsublaðið fyrir Filippseyjar?

Þolinmóður er voða vær ennþá, hann sefur bara mikið en fékk pínu ponsu gulu. Ég er líka full af kvefi og vil því ekki heimsækja hann, en langar þó drífa í því. Mamma mín og mamma hans segja að hann stækki mikið. Mamma mín hélt því fram að hann væri farin að segja "mamma" en ég er ekki nógu vitlaus til þess að trúa því. Ég veit að öll lítil börn segja "Halldór Laxnes var mesta skáld Íslans" þegar þau byrja að tala um 3 daga aldurinn, en ekki "Mamma"

Þolinmóði drengurinn

Ég hef ákveðið að kalla hann frekar Þolinmóður, svona eins og Þormóður, vona þó að hann verði ekki skírður Þormóður.
Þolinmóður var 15 merkur við fæðingu og 55 cm. Hann er hraustur að flestu leiti en er þó með skarð í vör, en þrátt fyrir það er hann ósköp ósköp lítill og sætur. Í gær fórum við að bjóða hann velkominn í fjölskylduna. Ég er ekki frá því að nýbökuðu amman hafi fellt tár, sérstaklega þegar hún sá að Þolinmóður er með rautt hár (ef hár mætti kalla). Þannig er mál með vexti að þegar við systurnar vorum litlar átti hún það iðulega til að rýna í hárið á okkur, sleikja á sér puttann og renna honum yfir hárið (hjátrú um að þá verði hárið rautt) og kalla síðan á föður minn "Sturla, ég sé glitta í smá rautt hár hérna". Pabbi var farin að segja bara "Já, já, flott". Hvorugar urðum við rauðhærðar (allavega ekki af náttúrunnar hendi) og var móðir mín því mjög hamingjusöm og stolt af Þolinmóði hinum rauðhærða. Ég kemst ekki hjá því að finna ósköp mikið til með litla greyinu. Hann er svo óvanur heiminum að ef sængin er blíðlega tekin af honum þá bregður honum all svakalega. Og ég finn ósköp mikið til með honum því að hann þarf að fara í aðgerð út af vörinni sem bráðast. Hann er ný kominn í heiminn eftir ansi börsulega lendingu (fékk smá sár á hausinn og fleira), allir eru að koma við hann og þá á að senda hann í aðgerð. Ég skil bara ósköp vel að hann hafi viljað vera á þægilegu floti í allan þennan tíma.
En hann er mjög vær og góður og mér þykir svakalega vænt um hann og hlakka mikið til þegar hann verður eldri og mín löleg afsökun í barnaleikhús og þrjúbíó.

Niðurteljarinn mun brátt loka, þá mun bjórskuldari taka við, því margir skulda mér einn til þrjá bjóra og vil ég gjarnan minna þá á það, fyrir hönd hins fátækanámsmanns.

Ég er farin að halda áfram að vera móðursystir...

Áðan, kl. 23.55 nákvæmlega, fæddists drengurinn loksins! Hann var x stór og x langur (fréttirnar um að hann sé fæddur eru svo nýjar að meira gat Andrés greyið ekki sagt). Hér sit ég, nýbökuð móðursystir, amma (lesist fyrir mig, mamma) var að bjóða afa (lesist fyrir mig, pabba) góða nótt. Aumingja systir mín er víst búin að vera að í 24 klukkutíma. Ég hugsa að ég þori ekki að verða ólétt. Ég hugsa líka að ég sofi lítið í nótt því að mig langar svo að sjá þennan þolinmóða dreng, sem mun verða kallaður Þolinmóði drengurinn (í anda Nönnu) þangað til að alvöru nafn festist við hann. Loksins loksins segi ég bara...

Þó að það passi ekki við þá kemst ég ekki hjá því að tala um nýju auglýsingarnar á strætóskýlunum. Mér finnst Verslingar ekkert verri en annað fólk, að sjálfsögðu ekki, alveg rétt eins og mér finnst bakarar ekkert verri en annað fólk. En mér finnst hins vegar auglýsingarnar frá þeim verri en aðrar auglýsingar. Ég myndi líklegast segjast vera í FSU ef að MH myndi auglýsa svona. "Stefndu hærra" með fullt af sætu, mjóu fólki gerir einfaldelga svo lítið úr öðrum skólum. Að sjálfsögðu er Versló besti verslunarskólinn, enda sá eini á landinu, rétt eins og Stýrimannaskólinn er sá besti í sínu fagi. Ég á allavega ekki til orð, mér finnst þetta alveg helvíti hallærislegt.

Franska grill- og lokapartý leikfélagsins

Ég hafði lofað að blogga um le parte franscai í gær.. en ég var svo þreytt að ég fór í tveggja tíma fótabað í staðinn (ég á ekki baðkar, bara lítið vaskafat). Ég ætla s.s. að gera partýinu skil í dag.
Ég kom seint því að ég var sveitt við tiltekt á mínu eigin heimili eftir föstudagskvöldið. Þá stóðu Árni og Jakob út á svölum, báðir í aðra tánna (þó serstaklega hinn fiðraði Jakob) að grilla pulsur. Ekki er frá mörgu merkilegu að segja á milli þess sem bjórinn var drukkin og áhrifin fóru að segja til sín, jú Justin Timberlake og Gipsy King fengu að hljóma og nokkrir bjórar duttu niður í garð af svölunum hans Árna (eftir því sem á leið þá bættust fleiri "fallnir" bjórar í hópinn). Þegar flestir voru orðnir nokkuð hífaðir þá skiptumst við Salóme á svæsnum sögum, þeim verður ekki gert skil hér, en það er skemmts frá því að segja að Salóme vann með glæsibrag. Arnar, sem var ansi mikið drukkinn og farðaður, ákvað að grilla sér baunabuff og þá langaði mig að grilla egg. Svo að ég náði í egg og skellti því á grillið. Ekki þótti mér ganga vel svo að ég náði í pönnu og smjör og ákvað svo að hella smá bjór á pönnuna til þess að búa til bjóregg. Þá bættist Jakob í liðið og er ég nokkuð viss um að við höfum komist nálægt því að kveikja í svölunum og sjálfum okkur með því að skvetta u.þ.b. heilum brúsa af grillolíu á kolin, sem loguðu svo dátt, en við vorum einfaldlega eilítið of kennd til þess að taka eftir því. Þegar bjóregg og bjórpuslur voru tilbúnar, átu allir það með bestu lyst, sérstaklega Halli, sem kallaði réttinn Bradybrunch. (Fyrir áhugasama þá er uppskriftin hér að neðan). Við Arnar, Jakob og Salóme fórum í fatapóker, reyndar voru ekki allir sammála því að við hefðum verið í fatapóker, en hvað um það. Arnar var á appelsínugulum nærbuxum og þurfti að pissa (enda var hann búin að drekka mikið og margt um kvöldið) og hljóp fram, ég var eitthvað að væflast frammi í gangi og sá hann standa inni á baði, með galopið inni á bað að pissa. Þegar hann sá mig þá veifaði hann bara, mjög hamingjusamur að kasta vatni. Svo löbbuðum ég og Salómé niður í bæ, ég með túlípana í annar og baguette i hinni, Salómé með hvítvín í annari og blóm í hinni.

Ég laug víst að ykkur í gær, systir mín átti ekkert barn í gær. Í dag er hún hinsvegar farin inn á spítala og mun þetta þolinmóða barn koma á morgun eða hinn. Húrra fyrir því (loksins!)

Bjóregg með pulsum

2-3 egg
2 pulsur
væna klípa af smjöri
rúmlega hálfur bjór
allt girnilegt krydd í skápnum

Byrjið á því að kveikja í grillinu. Setjið eitt heilt egg á grillið og látið bíða á meðan pannan og smjörið eru sótt. Eggið er fjarlægt af grillinu og pönnunni komið fyrir. Smjörið er látið bráðna og þá er bjórnum hellt yfir. Þá er grillvökva svekkt á svo að logarnir standi langt upp í loft. Þegar vökvinn byrjar að krauma er eggið brotið útí. Bíðið þar til eggið er orðið hvítt og hræðið þá í. Þá er einu eða tveimur eggjum bætt í að þau einnig látinn hvítna. Pulsurnar eru rifnar með berum höndum og þeim hennt út í. Þegar allur bjórinn er nánast gufaður upp er hrært duglega í og öllu kryddinu bætt út í. Áður en rétturinn er borinn fram er hann settur í sigti til þess að enginn soðinn bjór sé eftir.
Verði ykkur að góðu!

Ég gleymdi tvennu, ég fékk líka lén í afmælisgjöf.. http://www.rokkdrusla.tk og einnig nafnbótina Ragnheiður Rokkdrusla. Þetta hlaut ég frá meðlimum Ókindar. Ég met þetta mikils en er enn að melta nafnið..

Einnig tróð ég Oddi nokkrum í skottið á bílnum hans Árna og við lofuðum að linka á hvort annað, sem við og höfum gert. Takk fyrir að plögga bjórnum Oddur minn, gott plögg!

Afmælisveislupartý

Það var nú sérdeilis rosalega gaman heima hjá mér á föstudagin, það þótti mér allavega. Margt skemmtilegt (og sumt óskemmtilegt) átti sér stað. Skemmtilegt var þegar hljómsveitin Gaur spilaði (næstum því bara fyrir mig vil ég meina) og megi hljómsveitarmeðlimir miklar þakkir hafa, skemmtilegt var einnig þegar ég, Anna Pála, Karól og Hildigunnur bjuggum til brennikjúkling í kvöldmat. Kjúklingurinn átti að vera undursamlegur, sem hann og var, en af einhverjum duldum efnum sem komust í sósuna þá varð hann alveg brennisterkur. Skemmtilegt var þegar mínir (nú)heittelskuðu Andri og Andri sungu sig inn í kjarna hjarta míns með kassagítar, hristu, undurfríðum söngröddum og t.d. öðru af uppáhaldslaginu mínu Fly Me To The Moon. Ef ég væri væmin (sem ég er ekki) þá hefði ég örugglega farið að gráta, svo vænt þótti mér um þetta. Skemmtilegt var þegar sápukúluvélin sem Helgi á, fór í gang úti á svölum og baðaði allt í uppþvottalegi. Skemmtilegt var þegar Anna Pála sigraði glæsilega Egóbústið (sem hefur farið hamförum um bloggheimana, þessi ókunnuga nafna mín og þessi ókunnugi maður hafa bæði minnst á egóbústið mitt á bloggum sínum. Þakka ykkur fyrir :) Anna Pála gaf mér hvorki meira né minna en 14 gjafir af egóbústinu og hlýtur hún því nafnbótina, Anna Pála Egóbúst-einvaldur. Annars fékk ég margt og mikið af listanum, þrjá þakkláta syni (einn mjög mjög kærkomin), fullt af gáfulegum bókum, járnauglýsingu (takk enn og aftur Karól), mikið af hlutum sem eru ekki neitt, live skemmtiatriði (sigh), glingur og eyrnalokka, tösku og margt margt margt margt fleira. Og það þótti mér ofsalega gífurlega gaman
Það var óskemmtilegt þegar löggann kom, m.a.s. fólkinu á efri hæðinni fannst það óskemmtilegt (en þau eru alveg yndisleg, konan bað mig m.a.s. að spila Eurovision svo að hún gæti dansað með í stofunni sinni!). Þegar móðir mín og faðir komu heim frá Ítalíu þá varð móðir mín alveg snælduvitlaus og ætlar að fara niður á löggustöð og heimta að fá að vita hver kallaði á lögregluna, kl. 00.00 á föstudagskvöldi. Ræðan hljómaði eitthvað á þessa leið "Ég á heima hérna, ég á þessa lóð og þetta hús og ég hef búið hér í 17 ár við hliðina á þessu fólki og ég vil barasta ekki hafa þetta rugl!" Og nú stendur hún í útidyrahurðinni og ræðir þetta af miklum móð við efrihæðarkonuna.
En allt var annars skemmtilegt og ég þakka öllum kærlega fyrir mig með harðsperrur í kinnum eftir mikið bros.

Systir mín er ennþá ólétt en í dag á hún að eignast barn, læknarnir eru m.a.s. orðnir óþreyjufullir. Ég var farin að segja fólki að hún yrði í alvöru ólétt það sem eftir lifði ævinnar.
Seinna í dag blogga ég um le dramaparte francais..

Ragnheiður B og móðir mín eru efstar í egóbúst keppninni. Móðir mín hefur þegar gefið mér

... rauðu skóna í Kron
... fullt af fötum
... pjéning

Ragnheiður B er þó einu skrefi framar því að hún hefur gefið mér

... einthvað sem er ekki neitt og er gjörsamlega ónothæft
... bók í bókahilluna sem fær fólk til að halda að ég sé ofurgáfuð (það var rússneska svindlbókin um Harry Potter stelpuna, á rússnesku!)
... skemmtilega mynd af bjöllu bíl í Tékklandi

Björg er að sjálfsögðu ofarlega á listanum því að hún gaf mér svo mikið af ótrúlegasta dóti í heimi sem er svo ótrúlega flott og ég barasta elska.
Ég er farin í bankann áður en handrukkarar verða sendir til fráfarandi gjaldkera LFMH 2002-2003. Já og þetta blessaða barn ætlar aldrei að koma. Aumingja systir mín verður bara að vera tvær manneskjur það sem eftir lifir ævinnar!

Vinnan mín

Ég má til með að blogga eilítið um vinnuna mína. Hún heitir Lækjarbrekka en ég kalla hana alltaf Streamhill. Ég hef unnið þar við þjónustustörf í bráðum fjögur ár, allan ársins hring og á tímum atvinnuleysis jafnaldra minna þá er ég mjög ánægð með þetta starf sem er vaktalaust, háttlaunað og frjálst. Vinnulíf mitt skiptist í fimm tímabil:
Tímabil eitt: Árshátíðir og fullir íslendingar
Tímabil tvö: Kökuhlaðborð, fermingar og fullir íslendingar
Tímabil þrjú: Fiskihlaðborð, túristar og fullir íslendingar
Tímabil fjögur: Fullir íslendingar
Tímabil fimm: Jólahlaðborð, skötuhlaðborð og fullir íslendingar
Ég á kvenkynsútgáfu af íslenska karlaþjóðbúningum (nýja) sem að ég nota í vinnunna.
Ég hef þann leiða ávana að nota vinnuorð eins og transera (skera læri, svínaköt eða annað kjötkyns), bomma (pöntun fyrir mat sem fer inn í eldhús), dekka (leggja á borð), pólera (þurrka af hnífapörum) og að vera á floti (hafa of mikið að gera) vinum mínum til mikillar mæðu og oft eftir að ég segi "Já og það var allt á skítafloti" fæ ég svarið "Bíddu, og hvað gerðu gestirnar á meðan allt flæddi þarna, voru þetta þá vaskarnir eða?"
Jólin hjá mér koma með uppháum kokkahúfum, eins og ég hef áður nefnt, því að enginn kokkur er með kokkahúfur í eldhúsinu. Bara þegar þeir eru að transera í jólahlaðborðum og þess vegna minna þær mig alltaf á jólin. Auk þess eru flestir kokkarnir sköllóttir, bara einn með hár og hann er stundum með kollhúfu.
Eftir fjögra ára starfsferill hef ég heyrt um 50% allra þjóna og kokka sem hafa einhvertíman starfað á Íslandi. Ég held líka að ég þekki þá alla, það er algegnur miskilningur meðal þjóna.
Ég hef lært að:

... þjóðverjar tipsa ALDREI
... íslendingar eru dónalegir, alltaf
... fáir íslendingar kunna í alvöru að fara út að borða
... japanar drekka ekki vín
... frakkar setja brauð útum allt
... svíar sem koma til Íslands eru oftast mjög ríkir
... bandaríkjamenn eru oftast mjög mjög hamingjusamir "thank you so much, this was just great, I just love this place and the food was lovely and the table was so nice and the water is amazing! Iceland is so great"
... og margt margt margt fleira

Meira af mögnuðu kórpartýi

Svo virðist sem J-Timberlake fan club innan kórsins fjöldi ört. Ég og Siggi T höfum í þó nokkurn tíma verið í miðsjtórn J-T aðdáendaklúbbsins (sem var einnig um tíma með grænmetisætuívafi en það hefur nú verið gefið upp á bátinn), Pétur segist hafa stofnað annað og Dagga enn annað. Ég legg til að þau verði öll sameinuð, svo lengi sem allir aðrir séu samþykkir og beri virðingu fyrir núverandi og fyrrverandi grænmetisætum.

Í kórpartýum er ætíð gaman og var föstudagurinn enginn endantekning. Ég fullyrði að Sóparanar áttu (aftur) besta atriðið. Ég er hamingjusöm, takmarkinu er náð, sópraninn rokkar (ásamt öltunum að sjálfsögðu!). En topp 5 listinn yfir atriði kórpartýsins er svohljóðandi

1. Sópranar
2. Bassalingar
3. Blöðrukisi úti í garði
4. Tenórus
5. Altar

Jónas býr í einu mesta partýhúsi sem ég að hef augum litið; tvö klósett, eitt í nokkru ólagi og ekki hægt að læsa, dauðaherbergi, stofa með píanói, gosbrunnur, diskóherbergi með flúorljósi sem gerði alla ógeðslega, bekkur til að reykja á, sandkassi, garðhúsgögn, garður bakvið húsið.. og svo mætti lengi telja. Ég framdi áhættuatriði, skreið undir bílskúrshurðina til að forðast Halla Volvo og á meðan ég var að skríða í burt, þá setti einhver hurðina í gang. Í smá stund hélt ég að ég myndi deyja.
Ég mun vera í ævilangri fýlu út í A&A fyrir að skilja mig eftir hjá Skúla. Hann er ekkert hræðilegur, en það er hærðilegt að vakna við það að pabbi hans Skúla stendur, í boxer og stuttermabol að breiða ofan á mann sæng.
Skítkastið fá öldungarnir Skördí og Marta fyrir að mæta ekki í síðasta kórpartýið okkar sem meðlimir í yngri kórnum. Stúdentsveislur er er ekki afsökun, Ingunn kom!
Ég segi þrefalt húrra fyrir Jónasi, þakka fyrir magnað partý (fannstu nokkuð hvítan bol? Ég á hann nefnilega)